ELLY DE WAARD

foto: Wim de Bie

vrijdag 25 oktober 2013

DUNNENDE SCHADUW VAN OKTOBER

Gepost door Elly de Waard op 00:53

Dit e-mailen Dit bloggen!Delen via X Delen op Facebook Delen op Pinterest

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Nieuwere post Oudere post Homepage

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

LINKS

http://www.ellydewaard.nl/blog
http://bieslog.vpro.nl/programma/bieslog/news.jsp?news=14863266
http://ellydewaard2.blogspot.com
http://www.deharmonie.nl/auteur/auteurdetail.asp?id=47
http://www.frederiquemasselink-vanrijn.com
http://www.hetlievelingsbos.nl
http://www.kb.nl/dichters/waard/waard-01.html
http://www.lezentv.nl/articles/175

Volgers

cartoon: Karin van Elderen

Over mij

Elly de Waard: Zie hierboven onder 'links'

Mijn volledige profiel tonen

Totaal aantal pageviews

OVER DE KRITIEK

Steeds weer je gewicht gewogen
te krijgen op schalen van anderen
die blijken af te wijken van
je eigen. De stelsels vergelijken

de verschillen onderkennen, plaatsen
en kunnen vergeten. Om zo steeds
zekerder te weten dat niet jij
maar zij moeten herijken.

2002, Van Cadmium Lekken de Bossen

foto: Frederique Masselink-Van Rijn

tekening: Jan Emmens, 1971, portret van Elly de Waard

IN MEMORIAM JAN AMELING EMMENS

Waar is mijn verwondering
gebleven? ik zit opgesloten
in mijzelf en zie niets
dan mijzelf of naar de grond
of ten hoogste
in een rotspartij in de
hatelijke zon een dode hond -
ik wil niet langer leven zo

dan jij; met slechte dromen
zijn de uren van mijn nacht
bevracht en ik denk aan je, hoe alle
kracht die je genie bezat tegen je
in het nauw gebracht werd
door je en je jezelf
hebt omgebracht -

Braam, doornige, ook jij
laat je gewapende takken
toch hangen in de toornige (

zon)?

2002, Van Cadmium Lekken de Bossen

foto: Diana Blok

BIBLIOTHEEK

Een bos van boeken - ruggen
Pockets het onuitroeibaar
struikgewas, het zeldzame
gebonden boek een beuk
Een oude eik - het uit zijn band
vallende woordenboek
Al lezend hak ik mij
een uitzicht in ze uit

2002, Van Cadmium Lekken de Bossen

AAN DE ARM VAN

Aan de arm van je nabestaande zag ik je horloge -
de tijd gespte zich los van haar pols en bond zich
aan die waaraan hij hoorde. Juist op het moment
waarop hij daar, op zijn beurt, weer van losgemaakt werd
om niet te storen bij de innigheid, een kras te worden
van het tederste gebaar.
Het was niet lang daarna
dat hij voorgoed ontknoopt werd, afgelegd, ontbonden,
neergelegd naast het hoofdkussen bij de andere
kleine bezittingen van op het lijf.
Niet meer opgewonden groeide hij nog even door,
zoals een nagel na de dood, nadat het lichaam
met een laatste krachtige beweging
de tijd afsloot.

1978, Afstand

pentekening: Jan Emmens

STAREND UIT HET RAAM

De Noordwester is hier
de meest geduchte wind.
Hij zandstraalt onze
keukenramen sinds
de bosrand richting zee
is weggehaald.

Krachtig en mannelijk
is hij. Hier leven alleen
mannelijke winden.
De zuchten van de vrouwen
toeven meestentijds
in zuidelijker streken -
'zoeltjes' hetend en in
de avonden wel 'koeltjes'

maar wat geeft het, geen plezier
in woordspel sinds van ons
is weggehaald ons liefst
en sterkst en vrouwelijk huisdier

2010, ongepubliceerd

Werkend aan Wildernis van Verbindingen

cop. Diana Blok. Thema Supercool. Mogelijk gemaakt door Blogger.