De golven bulderen
als een nimmer eindigend
eskadron van starfighters
dat aan de horizon
zijn basis vindt -
de wind jaagt het helm
tot stormen op over
de duintop; het is al weer
vloed en er lijkt geen plek
te vinden waar het natte
zand zich niet aan je voeten
zuigt. De onderkant
van het duin ligt nog
in schaduwen, het is vroeg
in de morgen. - Waar
kun je zijn? Wat kun je
aan het doen zijn? Jij die
ik zo lang niet zag of
hoorde. Mijn zorgen en
droefheid kennen geen eind
en de golven rollen
in onophoudelijk
weerom zijn en
spatten hun schuim
1995, Het Zij (bewerkt)
↑↑↑
BeantwoordenVerwijderen