glanst open, een rilling
van de wind, van het
haast windeloze, doet
het water, dat zijn beven
meegeeft aan
de weerspiegeling van bomen
sidderen -
Zo ligt mijn ziel soms bloot
en open, als een wond
en krimpt zij van een
fluistering, een afgewende
blik, de ademtocht
van een gesloten mond
1995 'Het Zij'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten