dingen doen, zei ik tegen een vriend
en ik zag woestijnen -
ik voelde het ongebondene
ervan, het verre en
bevrijde - niets dan die schoongebrande
zanden vlakten, met hier en daar
waar water was, wat palmen
en wat pijnen
waarover zich bij nacht een
hemel, ruig van sterren huift -
en alles ook verder simpel
zijnde, zoals ik het mooi vind
Een beetje blauw met goud
geverfd, oud hout
gebladderd, en wit linnen
maanlicht dat door takken stuift
of zwerft
1995, Het Zij (bewerkt)
☼
BeantwoordenVerwijderen