Een haast onnatuurlijk groen

Dorian Hiethaar,  Naaldboombosje

in zon oplichtend tussen het ondoordringbaar
schaduwrijk van bomen

met onder wolken onbelicht gehouden
hellingen daaromheen -

zoals de late zomerzon in vroege ochtend
al haar schuw licht werpt

in de kale luwe stammen die een veld
omzomen - het donkere

loof erboven blijft zo donker als het was - zo -
als een nest, een hut

van warmte, een beschutting -
opent zich jouw aanwezigheid, gelijk die

uit mijn slaap is meegekomen -
als tot een plek

die beurtelings leeg is of gevuld
van licht en hitte stralend of van missen

makend gek


1995, Het Zij (herzien)

Dorian Hiethaar, Beukebomen op de hei (wie woonde daar?)